ورودی موزه با چمن مصنوعی پوشیده شده است. اینجا زمین فوتبالی است با سه بازیکن از جنس مجسمه‌های برنزی درون محوطه ۱۸ قدم، دروازه‌بان و توپ برنزی که تصویری زیبا و حسی خوب را تداعی می‌کنند. انگار در زمین فوتبال واقعی قدم گذاشته‌اید. معماری موزه به‌صورت دایره‌وار است. چندین توپ فوتبال در محوطه موزه و بالاترین طبقه وجود دارند. در طبقه بالا و کنار توپ بزرگ، کافی‌شاپ دایره‌ای‌شکل روی زمین فوتبال وجود دارد و می‌توانید روی چمنش و صندلی‌های سنتی، نوشیدنی و کیک میل کنید و از منظره زیبای پارک و بوستان و ایستگاه مترو لذت ببرید.

اولین چیزی که خواهید دید جام‌های قهرمانی‌اند. حس غرور توام با افتخار را تجربه خواهید کرد. نمونه‌هایی از توپ‌های قدیمی را نیز خواهید دید که به‌نظر سفت و سخت می‌آیند. توپ‌ها مچاله ‌شده‌اند و از گذشته‌های دور به یادگار مانده‌اند. بیشتر وسایلی که در موزه نگهداری می‌شوند به افراد و فوتبالیست‌های قدیمی تبریز نظیر کریم باقری، رسول خطیبی، حسین صدیقیانی، و مشاهیر دیگر تعلق دارند

پس از گسترش فوتبال، در هر شهر تیم منتخب تشکیل می‌شد و به‌صورت جداگانه در شهر دیگر مسابقه می‌دادند. در زمان‌های گذشته ، تیم منتخب تهران به‌عنوان تیم ملی شناخته می‌شده است. در زمان رضاشاه تیم ملی قصد داشت با عثمانی‌ها مسابقه بدهد. تیم ملی تهران به تبریز آمد و در بازی تدارکاتی با تیم منتخب تبریز شکست خورد. از طریق تلگراف به رضاشاه خبر دادند که تیم ملی از تیم منتخب شهر تبریز شکست خورد. رضاخان عصبانی شد و دستور داد مسابقه را با تیم عثمانی لغو کنند. ‌این‌گونه تیم منتخب تبریز را به‌عنوان تیم برتر کشور انتخاب کردند

موزه فوتبال تبریز نخستین موزه فوتبال در ایران و خاورمیانه است. «ایوب نیکنام لاله» پژوهشگر و محقق حدود ۲۰ سال از عمرش را پای این کار گذاشته است. حاصل تحقیق و مطالعاتش در کتابی به‌نام «تاریخ فوتبال تبریز؛ ازمموریال تا تراکتور» گردآوری شده است. موزه حاصل تلاش‌های شبانه‌‌روزی او است. آقای نیکنام لاله موسس موزه فوتبال است. تمامی اشیای قیمتی موزه به‌همت ایشان تهیه شده‌اند. موزه سال 13۹۳ تاسیس و سال 13۹۸ افتتاح شده است.

اگر به تبریز سفرکردید، پیشنهاد می‌کنیم داستان فوتبال را در نخستین موزه فوتبال خاورمیانه ببینید.