به گزارش خبرنگار اطلاعات/ امروزه حاشیه نشینی به عنوان یک معضل ، تمامی کلانشهرهای کشورمان را احاطه کرده است اما این موضوع در مراکز برخی استان ها شدت بیشتری دارد به نحوی که بر اساس اعلام مسئولان ۸۵درصد حاشیه نشینان آذربایجان شرقی فقط در حاشیه شهر تبریز ساکن هستند که همین معضل به تنهایی می تواند پیامدهای زیانبار اجتماعی و فرهنگی بر این شهر تحمیل کند.
طی سال‌های گذشته افزایش فقر و بیکاری در روستاها و شهرهای کوچک،سبب مهاجرت ساکنان آن ها به شهرهای بزرگ شده است است اما به سبب ناتوانایی مالی برای تهیه مسکن در کلانشهر ،این افراد به ناچار به حاشیه شهر ها پناه می‌برند که همین مساله منجر به بروز پدیده حاشیه نشینی می شود و مشکلات بسیاری نظیر فقر، بیکاری و اختلاف طبقاتی را رقم می‌زند.
کلانشهر تبریز هم از این قاعده مستثنی نیست و با مشکلات متعدد حاصل از حاشیه نشینی دست و پنجه نرم می‌کند و به گفته مسئولان، ۸۵درصد حاشیه نشینان آذربایجان شرقی در حاشیه شهر تبریز ساکن هستند.عضو شورای شهر تبریز در گفتگو با تسنیم با تأکید بر این که حاشیه‌نشینی، ابر مسأله تبریز است، تاکید کرد: حاشیه‌نشینی مولد مسائل و معضلات دیگر اجتماعی، شهرسازی و فرهنگی است و ساکنان این مناطق مردمانی بدون تریبون هستند و برای اثبات حق زیست اولیه سال‌ها در صف بوده‌اند تا شناخته شوند.
روح الله رشیدی افزود: زمانی سیطره رویکردهای وارداتی نسبت به مسائل اجتماعی سبب شده بود متولیان امر، نسبت به واقعیت مقاومت داشته باشند و تصور می‌کردند که حاشیه‌نشینی به عنوان عارضه شهری باید حذف شود در حالی که حاشیه‌ها بخشی از شهر هستند و اگر بنا بر توسعهٔ شهر باشد، حضور تمامی نیروهای شهر در آن ضروری است.
دلیل ناکارآمدی بافت حاشیه‌نشین
رشیدی با تأکید بر این که توسعه شهری در مکتب اسلام از عدالت می‌گذرد نه از قلع و قمع گروه‌های مستضعف، افزود: حاشیه‌نشینان جلوه شهری مستضعفان محسوب می‌شوند.
رئیس کمیسیون عمران، حمل‌ونقل و ترافیک شهری شورای اسلامی کلانشهر تبریز با اشاره به این که مسأله حاشیه‌نشینی در این شهر در چند سطح پیگیری شده است، افزود: حاشیه‌نشینی تبریز در سطوح پایین مانند خدمات روزمره، در سطوح میانی با مسائلی از قبیل مسیرگشایی یا ایجاد کاربری‌های عمومی و در سطوح بالاتر با اقداماتی از قبیل تأمین مسکن مناسب پیگیری شده است.
رشیدی درباره ایجاد شهرک جوانان و انتقال بخشی از حاشیه‌نشینان تبریز به این منطقه اظهار داشت: از ابتدا با احداث شهرک جوانان مخالف بودم و این مخالفت و انتقاد نه از لحاظ شهرسازی بلکه از جهات فرهنگی بود و حذف محلات و کوچاندن گروه‌های اجتماعی حتی اگر از سر اضطرار باشد، پیامدهایی برای جامعه دارد و اقدام مطلوبی نیست.
وی افزود: چنین تجربه ناموفقی در مجتمع مسکونی قطران مشاهده شده بود که مشکلاتی به همراه داشت؛ بافت 48 هکتاری نشان‌دار پرخطر حاشیه‌نشین تبریز را نمی‌توان مقاوم‌سازی کرد و با رانش کوه یا نشت آب و یا زمین‌لرزه مستعد فروپاشی است که در این صورت ناچاریم این منطقه را تخلیه کنیم.
رئیس کمیسیون عمران تبریز با تأکید بر این که تخلیه منطقه حاشیه‌نشین تبریز به تأخیر افتاده است، گفت: در مواجهه با مقوله شهرک جوانان در سال 1401 و در سفر استانی شهید رییسی، وزارت راه و شهرسازی در تکاپو بود کاری کند و اراضی را از شهرداری تحویل گرفتند که پیش از شورای ششم، در سال 1399 هم، 10 هکتار تحویل گرفته بودند تا ساکنان منطقه پرخطر جابه‌جا شوند.
